Tarian Bharata Natyam
merupakan salah satu gaya tarian klassik India. Tarian klassik Bharata Natyam
merupakan salah satu tarian yang penuh dengan tradisi, yang mana untuk
menguasainya perlu mengambil masa bertahun-tahun kerana terdapat pelbagai
gerakan tangan, kaki dan mata yang harus dipelajari demi untuk mempersembahkan
tarian warisan lama yang dihormati ini secara lengkap, penuh dengan
kegemilangan.Tarian ini berasal daripada wilayah Tamil Nadu di bahagian Selatan
India. Secara tradisionalnya, tarian ini di persembahkan secara solo oleh penari wanita.Suatu persembahan yang lengkap
dalam tarian ini merangkumi enam peringkat di kenali sebagai Alarippu,
Jatiswaram, Sabdam, Varnam, Padam dan Thillana. Peringkat-peringkat ini
menggabungkan elemen Nritta atau tarian tulen dan Nritya (Tarian Ekspresi).
Latar belakang dan sejarah Tarian Bharata Natyam
Kebudayaan India telahpun
wujud selama beribu tahun dahulu. Dengan itu, kebudayaan India sangat kaya
dengan pelbagai jenis tarian suku kaum India.Tarian India boleh dibahagikan
kepada gaya klasik dan gaya tradisional. Daripada tujuh gaya klasiknya yang
paling dikenali adalah Bharata Natyam, Odissi, Mohiniattam, Khatak, Kathakali,
Kuchupuddi dan Manipuri. Tarian itu banyak bersandarkan unsur keagamaan Hindu
dan cerita daripada tulisan purba Sanskrit Natyashastra. Bharata Natyam ialah
“seni bercerita”, dari sifat asalnya yang merupakan ekspresi menghambakan diri
kepada tuhan-tuhan Hindu.
Interpretasi umum untuk nama Bharata Natyam:
BHA (ekspresi) + RA
(muzik) + TA (irama) + NATYAM (tarian) = Bharata Natyam
Cara Bharata Natyam ditarikan
Suatu persembahan yang
lengkap dalam tarian ini merangkumi enam peringkat dikenali sebagai Alarippu,
Jatiswaram, Sabdam, Varnam, Padam dan Thillana. Peringkat-peringkat ini
menggabungkan elemen Nritta atau tarian tulen dan Nritya. Seorang penari
profesional tarian ini harus mempunyai beberapa sifat, antaranya kelihatan
muda, langsing, bermata besar, berkeyakinan diri, berkeupayaan mengikut alunan
muzik dan menyanyi.
Menurut Abhinayadarpanam
(dokumen yang sangat berkuasa berkaitan Bharata Natyam), seorang penari
profesional Bharata Natyam harus mempunyai sepuluh sifat utama iaitu: Javaha
(Ketangkasan), Sthirathvam (Kemantapan), rekha (bentuk badan yang cantik),
Bhramari (keseimbangan dalam pusingan), Drishti (pandangan mata), Shramaha
(kerajinan), Medha (kebijaksanaan), Shraddha (kesetiaan), Vacho (pertuturan
yang baik), dan Geetam (kemampuan bernyanyi).
Bharata Natyam dari
campuran abstrak dan emosi yang berasal daripada campuran dua unsur utama iaitu
nritta (tarian tulen tanpa makna perasaan) & nritya (tarian yang mempunyai
perasaan). Bharata Natyam berasal daripada perbezaan yang banyak antara
unsur-unsur yang digunakan. Nritta merangkumi adavus, yang merupakan tarian
asas Bharata Natyam. Setiap adavu mempunyai 3 elemen penting iaitu posisi
berdiri asas (sthanaka), gerakan kaki (chari) dan pergerakan tangan yang dihias
(nritta-hasta).
Muzik iringan untuk Bharata
Natyam ialah muzik Carnatic gaya India Selatan. Biasanya kumpulan pemain muzik
Carnatic menggunakan instrumen iaitu mridangam (drum), nagaswaram (paip panjang
berbentuk tanduk yang dibuat daripada kayu hitam), suling, biola dan veena
(alat muzik dengan tali yang dimainkan dengan menyentuh tali-tali dengan
penggesek yang berkait dengan Saraswati, dewi Hindu.Bahasa Tamil, Telugu,
Kannada dan Sanskrit biasanya digunakan dalam Bharata Natyam.
Selain perkara-pekara ini
yang agak moden, terdapat perkara yang dahulu kala seperti Kautuvam, Koothu,
Shlokam, Swarajathi, dan Krithi. Persembahan disimpulkan dengan lagu daripada
beberapa ayat-ayat agama sebagai satu bentuk ucapan syukur. Gaya tertentu
mempunyai perkara-perkara yang lebih maju, seperti Tharanga Nritham dan Suddha
Nritham. Apabila seorang penari telah menguasai semua elemen tarian Bharata
Natyam, semasa persembahan, dia biasanya mempersembahkan Arangetram (debut).
No comments:
Post a Comment